Er wordt een gigantisch bedrag uitgetrokken voor steun aan Griekenland. Meer dan 100 miljard voor het afwenden van een economische crisis in de eurozone. Blijkbaar is het mogelijk astronomische bedragen vrij te maken voor dreigende crises. Dat is goed nieuws. Waarom? Omdat de te verwachten energie- en klimaatcrisis een groter effect op onze economie zou kunnen hebben dan het faillissement van Griekenland en het daarom te verwachten is dat zodra wordt ingezien dat dit effect zal plaatsvinden het mogelijk zal zijn om grote sommen vrij te maken om onze economie duurzaam te maken. Op dit moment wordt door Nederland 1,3 Miljard besteed aan hernieuwbare energie (tegen 1,4 voor fossiele energie, zie het rapport van Ecofys – CE Delft). Vergeleken bij de bedragen voor hulp aan andere economieën een schamel bedrag, en duidelijk nog onvoldoende om de gemaakte afspraken na te komen, laat staan het verduurzamen van de energie-economie echt aan te pakken.
De vraag die dan terecht gesteld wordt is waarom dit nu nog niet gebeurd. Blijkbaar is de noodzaak of het effect van een dergelijke energiecrisis nog niet voldoende onderkend. In Zweden wel. Dat land wil 100% onafhankelijk worden van (externe) fossiele brandstoffen. Waarom niet in Nederland? Een aantal Nederlandse bedrijven hebben nog een groot belang in de fossiele economie, met voldoende mensen in Den Haag om te vertellen dat er nog zat fossiele energie in de grond zit voor jaren (schaliegas en dergelijke).
Het gaat er natuurlijk ook niet om of er energie is, maar of er voldoende gewonnen kan worden om aan de nog steeds stijgende vraag te kunnen voldoen. Zodra dit niet meer het geval is zal de prijs onevenredig stijgen. De vraag is niet of dit gebeurd, maar wanneer? Wie heeft daar belang bij? Alleen de bedrijven die concessies hebben om deze fossiele energie te winnen. Zij zien hun voorraden dan steeds meer waard worden. Het kan ze dan ook niet kwalijk worden genomen dat zij dat belang dienen. Het kan de overheid wel kwalijk worden genomen de oren te veel naar die belangen te laten hangen.
Een positief effect van dergelijke prijsstijgingen is dat de onrendabele top van hernieuwbare energie steeds lager wordt. Het komt dus vanzelf, zou je kunnen zeggen. Het nadeel is alleen dat de technologie ontwikkeling sneller gaat in de landen waar ook een markt is voor de toepassing van deze technologieën. Deze zullen dus voorop lopen bij de nieuwe energie economie, tijdens en na de energierevolutie. Dat zal een positieve weerslag hebben op die economieën die er klaar voor zijn, en een navenant negatieve voor die achterlopen. Nederland zit op dit moment in de achterhoede van de laatste groep. Het wordt tijd om naast de korte termijn crises ook de crises van de toekomst aan te pakken. Hiervoor is wel een visie en stabiel en duurzaam beleid nodig. Tot nu toe heeft dit ontbroken aan het Nederlandse beleid.
Hoe is dit te bewerkstelligen? De overheid blijkt erg gevoelig voor de geluiden uit het Nederlandse bedrijfsleven. Laten we daar gebruik van maken door ook dit geluid vanuit de langere termijnvisie van bedrijven een onderdeel te maken van de visie van Nederland. Er zijn gelukkig steeds meer bedrijven, inclusief multinationals die zien dat een duurzaam bedrijf de enige weg is naar een duurzame toekomst. Zowel voor bedrijf als economie. De opening daarvoor is geboden. De overheid vraagt om Green deals met het bedrijfsleven. Maak daar gebruik van! Laat zien hoe het wel moet.
Met vriendelijke groet,
Mark van Seventer
Internationaal manager - senior adviseur
