De komende twee weken is het Zuid-Afrikaanse Durban klimaathoofdstad van de wereld en is het toneel voor de onderhandelingen over het inperken van de CO2-uitstoot. De klimaatconferentie werd afgelopen maandag officieel geopend met een toespraak van de Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma en duurt tot 9 december. Ondanks de onderkende noodzaak tot het maken van afspraken (De Kyoto afspraken lopen volgend jaar af) zijn de verwachtingen niet hoog gespannen. Keer op keer blijkt het niet mogelijk om op een dergelijk hoog politiek niveau bindende afspraken te maken en de afgelopen klimaattoppen in Kopenhagen en Cancun waren dan ook een flop. Ook nu is al weer duidelijk dat de VS, Rusland en Japan zich niet zullen binden aan al te ver gaande afspraken.
Deze week hoorde ik een cabaretier dan ook de grap maken dat “de enige afspraak die in Cancun gemaakt is, is dat we elkaar volgend jaar weer zien in Durban”.
Moeten we ons nu laten ontmoedigen wanneer de wereldleiders geen afspraken kunnen maken over een dergelijk nijpend probleem? In mijn optiek niet. De problematiek van klimaatverandering en de eindigheid van fossiele energiebronnen vraagt ook om een andere economie. Een economie die is gebaseerd op sluitende energieketens en optimale benutting van duurzame energiebronnen. Deze economie levert arbeidsplaatsen, kennis en continuïteit. De Groene Economie heeft volgens Ekwadraat de toekomst. Durban of geen Durban.
Hielke Westra
manager operations - senior adviseur