Alles is relatief….

Terwijl de wereldleiders (in een aantal landen specifiek) volledig in de ban zijn van staatschulden, leningen, financiële reddingsoperaties etc., gaan initiatiefnemers om duurzame energie te produceren door met hun plannen…

Terwijl een van de grootste oliemaatschappijen laatst in de krant bekend heeft gemaakt dat er (weer) miljarden winst is gemaakt en in hetzelfde artikel opsomt welke investeringen worden gedaan in nieuwe (fossiele) initiatieven, zijn er (nog steeds) ondernemers die met beperkte ondersteuning vanuit Den Haag tijd en geld steken in het ontwikkelen van duurzame energieprojecten.

Terwijl er (inter)nationale doelstellingen geformuleerd zijn om het energieverbruik te verminderen wordt er een substantiële stijging van het energieverbruik verwacht in de komende jaren.

Vaak gaat de realisatie van een project voor duurzame energieproductie gepaard met hindernissen (vergunningen, financiering, exploitatiesubsidie, etc.). Ondernemers die ondanks dat toch doorzetten verdienen naar mijn mening veel waardering. Zij zijn uiteindelijk de partijen die ervoor gaan zorgen dat (een gedeelte van) de milieudoelstellingen gehaald zullen worden. Er zijn genoeg redenen te bedenken om niet te starten met een dergelijk initiatief of een reeds gestart initiatief te stoppen. En toch zijn er ondernemers die hiermee doorzetten. Reden: bedrijfsrisicospreiding, economische drijfveer, moralistische overweging, misschien wel verplichtingen. Eigenlijk doet de reden voor het grote geheel er niet toe. Veel belangrijker is dat de ontwikkeling zich voortzet.

Fossiele energie is eindig,
Fossiele energie veroorzaakt milieuvervuiling
Fossiele energie veroorzaakt verhoging broeikaseffect

Groeiende vraag naar energie zal bovenstaande feiten versterken!

Productie van duurzame energie is noodzakelijk!

Wachten we tot de grote oliemaatschappijen de wereld hebben “leeggeroofd” van alle fossiele energie waarmee (nog meer)miljarden winst wordt opgestreken? Wachten we op het moment dat de klimaatveranderingen  leidt tot wetenschappelijk aantoonbare rampen? Wachten we op het moment dat onze, van energie doordrenkte economie, zich volledig afhankelijk heeft gemaakt van externe energietoeleveranciers, wellicht uit instabiele landen? Wachten we op het moment dat (uiteindelijk) vastgesteld wordt dat de (inter)nationale klimaatdoelstellingen niet gehaald worden? Wachten we op…

Waar wachten we eigenlijk op?

Mijn mening is dat we NU duurzame energieproductie georganiseerd en gerealiseerd moeten zien te krijgen. Dit is praktisch mogelijk, ook met (nieuwe) economische ontwikkelingen. De vraag voor iedereen:

Maken we ons met z’n allen voldoende zorgen dat de volgende generaties ook nog een bestaan hebben op deze aarde, of is dit slechts een relatief klein probleem t.o.v. de financiële malaise waar de wereld zich nu in bevindt?

Zegt u het maar!

Gerke Draaistra 

manager operations - senior adviseur